Powąchałam wiosnę - poczułam długie...

Uwiel­biam wiosnę... Od ra­na czuć za­pach świeżo skoszo­nej tra­wy, a wie­czo­rami wszędzie uno­si się dym z gril­la ...

Czy można szu­kać śladów wśród trawy
Gdy kwit­nie już ko­lej­na wiosna
Ra­dości tam­tych głosów wrzawy
Uśmiechów młodych w sta­rych troskach

Szu­kam pod gruszą twe­go cienia
Gdzie słońce sto­py bo­se całowało
Tu­taj od lat nic się nie zmienia
Tyl­ko od wzruszeń niebo pociemniało

Do­tykam drze­wa zdzi­wiona lekko
Że ty­le lat tu na mnie czekało
Bo całe życie to cza­sem zbyt krótko
Aby za­pom­nieć to co się kochało.

Wios­na jest urodą, słodką i nieu­chwytną pięknością. Która będzie cię nęcić, ku­sić, uśmie­chać się. Ale nig­dy nie poz­wo­li się złapać. Jest pat­ronką zauroczonych.