Lato odchodzi... I już wiesz, że to lato...

La­to... Pełne obiet­nic szlaków nies­kończo­nych, no­cy ciepłych i gwieździs­tych oraz przygód nieza­pom­nianych... od­chodzi skry­cie za­cierając śla­dy suchy­mi liśćmi.

Z la­tami tra­cimy to. Ula­tuje gdzieś po­ryw­czość, od­wa­ga, mroczne sza­leństwo. Wraz z ni­mi od­chodzi młodość, umiejętność przeżywa­nia każdej mi­nuty w pełni, do końca. Zni­ka, wy­cieka z nas jak wo­da przez szpa­ry w wiad­rze. Szcze­liny tym większe, im jes­teś star­szy. Zaczy­na się gdy wy­kupu­jesz pier­wszą po­lisę na życie. Al­bo ob­ciążasz so­bie hi­potekę...